İbrahim Çiftçioğlu (1952 - Çorum)
Saklı Ses / Hayata DönüşMetin: Tevfik Taş
24 Sayfa
21.5 cm x 21.5 cm
Dünyada adlar var
Merhameti yüklenmiş, hıncı ya da kederi
Bereketi, delişmenliği ve sevgiyi yüklenmiş
Ayırsan, bir başına koysan, çağırır ötekileri
Gücü söyleriz ama onlara seslendikçe, kıymeti,kavuşmayı ya da ışığı
Sileriz söyledikçe
Bilmezler taşıdıklarını ya da umursamazlar...
Seçmemiştir çünkü kimse kendi adını
Kimse seçmemiştir çünkü kendi yüzünü
Hücrelerde yüzler var
Yaralı ve yassılmış. Adını bırakıp gitmiş yüzler
Bir nebze özgürlük için
Çünkü insan kendi taşır yüzüne istekleri
Başka adları ve akılları kendi çağırır adının zamanına
Kendi asar bayrağını oraya
Ölümlü dünyanın hamur teknesinde o yoğurur adındaki acıyı, düşü
Yeniden çırpar yüzünün boyasını, her dönemeçte
İnsan tanrısıdır kendi yüzünün
Zemherinin karanlığında yaralı insanlar dolaşıyor şimdi
Dolaşıyor ölüm iki adımlık hücrelerde
Hangi soğuk vardır, diyelim ki, daha beter ölümden
Karanfilin kadranında dolanıyor adın
Ayazın camgöbeğinde
Yeni bir dünya diyoruz basitçe
Ve bir çığlık kopartıyor sözlerimizi
Ve bağlıyor yeniden
Bebeğinin yüzüne ad veren biri
Şimdi desem ki, her şey adında birleşiyor
Ve çatışıp değişiyor orada
Evrenin hamurundaki her şey
Söyle, anlamayan olur mu; inanmayan kim kalır
Adınla bakınca dünyaya
Merhameti yüklenmiş, hıncı ya da kederi
Bereketi, delişmenliği ve sevgiyi yüklenmiş
Ayırsan, bir başına koysan, çağırır ötekileri
Gücü söyleriz ama onlara seslendikçe, kıymeti,kavuşmayı ya da ışığı
Sileriz söyledikçe
Bilmezler taşıdıklarını ya da umursamazlar...
Seçmemiştir çünkü kimse kendi adını
Kimse seçmemiştir çünkü kendi yüzünü
Hücrelerde yüzler var
Yaralı ve yassılmış. Adını bırakıp gitmiş yüzler
Bir nebze özgürlük için
Çünkü insan kendi taşır yüzüne istekleri
Başka adları ve akılları kendi çağırır adının zamanına
Kendi asar bayrağını oraya
Ölümlü dünyanın hamur teknesinde o yoğurur adındaki acıyı, düşü
Yeniden çırpar yüzünün boyasını, her dönemeçte
İnsan tanrısıdır kendi yüzünün
Zemherinin karanlığında yaralı insanlar dolaşıyor şimdi
Dolaşıyor ölüm iki adımlık hücrelerde
Hangi soğuk vardır, diyelim ki, daha beter ölümden
Karanfilin kadranında dolanıyor adın
Ayazın camgöbeğinde
Yeni bir dünya diyoruz basitçe
Ve bir çığlık kopartıyor sözlerimizi
Ve bağlıyor yeniden
Bebeğinin yüzüne ad veren biri
Şimdi desem ki, her şey adında birleşiyor
Ve çatışıp değişiyor orada
Evrenin hamurundaki her şey
Söyle, anlamayan olur mu; inanmayan kim kalır
Adınla bakınca dünyaya
(Tevfik Taş, "Zülmün İnceltilmesi Saklı Ses-İnsanın Adı")
